رسانه نوا – فرهنگسرای نیاوران طی دو شب گذشته (هفت و هشت مرداد) میزبان هنرمندان رویداد «شبهای جز» بود. این کنسرت با استقبال خوبی از طرف مخاطبان روبهرو شد و تمام بلیتها در دو روز اول بلیت فروشی به پایان رسید.
به گزارش رسانه نوا، در نخستین شب این برنامه تریو سردار سرمست در کنار گروه آرشید آذرین روی صحنه رفتند و دومین شب نیز به اجرای اول به هوشیار خیام و بابک کوهستانی و میلاد محمدی و در بخش دوم به امیر دارابی، حمزه یگانه و مجید سالاری اختصاص داشت.
سردار سرمست (آهنگساز و نوازنده پیانو) که به نوعی پای ثابت رویداد شبهای جز است امسال هم به عنوان تریو و با همراهی عمید بنکدار (گیتار باس) و فرهاد لقایی (درامز) روی صحنه رفت. سرمست که از اولین جزمنهای فعال ایران، پس از انقلاب محسوب میشود با رپورتوار جدیدی از جزِ استاندارد آغاز کننده این رویداد بود. بیشتر قطعات این اجرا از ساختههای تریوی او بود و نسبت به اجرای سال گذشته فضای آرامتری داشت.
اجرای دوم مربوط به «آرشید آذرین» بود که برای اولین بار در ایران روی صحنه میرفت. پزشک ایرانی که از نوجوانی در فرانسه زندگی میکند و تخصص اصلیاش عکس برداری پزشکی است. آذرین از سالها پیش سعی در ترکیب ملودیهای ایرانی و بعضاً ارمنی با موسیقی جز دارد و از طرفی هم مطالعاتِ دقیقی روی «منطقالطیر» اثر عطار نیشابوری انجام داده است که دستمایهی اصلیاش در این اجرا بود. آذرین در این اجرا برای اینکه انتقال معنا و مفهوم صورت بگیرد از تمام امکانات استفاده کرد.
در قسمتهایی از این اجرا «ماکان اشگواری» با آوا و کلام او را همراهی کرد و همچنین «روزبه فدوی» به عنوان درامر به آنها اضافه شد. ترکیبِ سه نفرهای که تکنیک و بداهه در آن حرف اول را میزد. همچنین در یکی از قطعات «امیر رفعتی» در کنار آذرین آواز ایرانی خواند که اگر چه در مجموعهی سمعی و بصری اجرا نمیگنجید اما تکمیل کننده کانسپتی بود که آذرین مد نظر داشت. در قطعه آخر هم که وادی عشق بود «پدرام نیکسیرت» به عنوان نوازنده آکاردئون روی صحنه آمد و همراه با ماکان اشگواری این اجرا را خاتمه بخشیدند.
اما دومین شب این رویداد در بخش اول به اجرای هوشیار خیام اختصاص داشت. در بخش اول این اجرا هوشیار خیام، آهنگساز و نوازنده پیانو با بداهه نوازی کارش را شروع کرد. به نظر میرسید در این بداهه نوازی، خیام هیچ چیزی را از پیش آماده نکرده بود و موسیقی تماما در لحظه خلق میشد. در قسمتهای دیگر «بابک کوهستانی» نوازنده ویولن و «میلاد محمدی» نوازنده تار او را همراهی کردند. همچنین در بخش پایانی اجرا خیام به نوازندگی آکاردئون پرداخت. سابقه هوشیار خیام بیشتر او را یک موزیسین مدرن کلاسیک معرفی می کند اما نباید فراموش کرد تفکیک سبکهای مختلف کار بسیار دشواری است. برای نمونه به سختی می توان برای بداهه نوازی پیانوی «کیت جرت» در کنسرت کلن که اتفاقاً در ایران بسیار محبوب و شناخته شده است، نام سبک و استایل مشخصی قائل بود. باید گفت موسیقی جز به دلیل آزادمنشی درونی اش چنان چتر گستردهای پیدا کرده که از «انور براهم» با ساز شرقی تا بیان بالکانی «گوران برگویچ» را در بر میگیرد.
در بخش دوم با نوع دیگری از موسیقی روبه رو بودیم که این بار بیشتر به جای موسیقی مدرن کلاسیک به سمت پاپ کشش داشت. امیر دارابی در کنار حمزه یگانه، امین طاهری و مجید سالاری اجرایی خواننده محور داشتند. در عین حال گروه در تنظیم مانند همیشه سولوهای جزی را مد نظر داشتند. ریتمیک بودن رپورتوار و مایههایی از موسیقی فانک باعث شده بود مخاطب پیگیرتر باشد. بیشتر قطعات اجرا شده از ساخته های جدید گروه بود و البته برخی هم قبلاً برای اولین بار در همین رویداد اجرا شده بود. اجرای پرشور و کم نقص مجید سالاری یک بار دیگر نوید ظهور خوانندهی توانا در بازار موسیقی ایران را می دهد.
شبهای جز که برای سومین سال پیاپی به همت «سازباز» و با همراهی شهر کتاب فرشته برگزار شد.
دیدگاه شما