از حبیب محبیان میتوان به عنوان یکی از خوانندگان قدیمی و پیشکسوت ایران نام برد.
او بعد از انقلاب اسلامی چندین سال از ایران دور بود و در آنسوی مرز ها کار هنری خویش را ادامه داد.
حبیب محبیان معروف به حبیب متولد ۴ مهر۱۳۲۶ در شمیران خواننده، آهنگساز، نوازنده و ترانه‌سرای سرشناس و صاحب سبک ایرانی بود.
او در دههٔ ۱۳۵۰ خورشیدی با آلبوم مرد تنهای شب به شهرت رسید.
جنس صدای متمایز حبیب، استفاده‌اش از گیتار ۱۲ سیمی و آهنگسازی متأثر از موسیقی راک غربی، او را به‌عنوان هنرمندی متفاوت به موسیقی پاپ ایران معرفی کرد.
در خانوادهٔ او، برادرانش نیز به موسیقی علاقه داشتند اما تنها خود حبیب به موسیقی حرفه‌ای روی آورد.
علی‌رغم تمایل سایر برادرانش به ویولن، علاقهٔ وی از ابتدا به گیتار بود.
دوران نوجوانی حبیب مصادف با پیدایش گروه بیتلز در دهه ۶۰ میلادی اروپا شد و این باعث علاقهٔ بیشتر وی به موسیقی گردید.
با پذیرفته شدن در آزمون صداوسیما، زیر نظر مرتضی حنانه به فراگیری اصول و تدابیر آهنگسازی روی آورد.
بعدها وی توانست به‌عنوان خواننده در تلویزیون استخدام شود.
وی بعد از ۲ سال از استخدام در رادیو و تلویزیون به خدمت سربازی رفت و در آنجا نیز خواننده باشگاه افسران بود.
وی از معدود خوانندگانی بود که در اجرای آهنگ‌هایشان از گیتار دوازده سیم استفاده می‌کرد.
همسر اول حبیب، شادی نام داشت. احمدرضا فرزند حبیب از وی است که در ایران زندگی می‌کند.
روزی شادی در خیابان پسیان پایش پیچ خورد و به علت آنکه احمدرضا را در آغوش داشت به زمین افتاد و در بیمارستان به دلیل حساسیت به آمپول پنی‌سیلین درگذشت.
تقریباً هم‌زمان با فوت همسر حبیب، مادر او نیز، به‌علت حملهٔ قلبی فوت کرد و این حوادث باعث شد که در اولین آلبومش یعنی «مرد تنهای شب» که در سال ۱۳۵۶ انتشار یافت بیشتر آهنگ‌ها را به یاد ایشان بخواند.
آهنگ‌های «مادر» و «خرس کوکی» را به یاد مادرش، «شهلای من» و «خواب سرخ بوسه‌ها» را به یاد همسرش و «نگاهم» را به یاد هر دوی ایشان خواند.
همسر دوم حبیب، ناهید نام دارد که محمد محبیان خواننده و همکار پدر ثمره ازدواج با اوست.
حبیب در سال ۱۳۶۰ به‌دلیل ممنوعیت خواندن وی در ایران، ایران را ترک کرد و در سال ۱۳۶۴ در لس آنجلس در ایالات متحده آمریکا ساکن شد.
او در سال ۱۳۸۸ با نگاشتن نامه‌ای به رئیس جمهور وقت، محمود احمدی‌نژاد، خواستار حضور در کشور شد و با موافقت ضمنی و پذیرفتن رعایت برخی شرایط به همراه خانواده اش به ایران بازگشت و در رامسر، چهارصد دستگاه اقامت کرد.
در سال ۱۳۹۳ کتاب مرد تنهای شب به قلم حبیب انتشار یافت و در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران همان سال ارائه شد.
این کتاب برگزیده‌ای از آثار و ترانه‌های حبیب در همه سالهای فعالیت اش را تشکیل داده است.
حبیب مدت‌ها از بیماری قلبی رنج می‌برد و در نهایت در ساعت ۹ صبح جمعه ۲۱ خرداد ۱۳۹۵ بر اثر ایست قلبی در روستای نیاسته، کتالم، رامسر و در ۶۸ سالگی درگذشت.
مدیر وبسایت 
دیدگاه شما