بررسی آلبوم Blackstar از David Bowie

یوسف رحیمی

رسانه نوا – دیوید بویی با انتشار یک آلبوم با هیجان و سحرآمیز که در هر آهنگ آن اثری از سحر و جادو دیده می شود وارد هفتادمین سال زندگی خود شد. 

وقتی دیوید بوئی در سال ۲۰۱۳  پس از یک وقفه طولانی با انتشار آلبوم استودیویی بیست و پنجم خود “The Next Day” که یادآور روزهای اوج راک آرت دهه ۷۰ این خواننده بود به صحنه موزیک بازگشت به نظر می رسید که این آینده نگر ابدی شروع به نگاه به گذشته کرده است. ولی این فکر اشتباه بود. بویی با انتشار بیست و ششمین آلبوم خود به نام ” Blackstar” که در شصت و نهمین سالروز تولدش منتشر شد جهت حرکت سفینه فضایی را تغییر داده است. او به طرف سیارات دیگر نشانه رفته است. رکورد دست نیافتنی ارائه یک بویی جدید که توسط این خواننده در هر آلبوم جدید انجام می شود هنوز در اختیار خود او است.

اولین حرکت غیر منتظره بویی در این آلبوم این بود که کسانی که با او در تهیه آلبوم ” The Next Day” همکاری داشتند را کنار بگذارد و یک گروه «جز» اهل نیویورک به رهبری نوازنده ماهر ساکسیفون دانی مک کاسلین (Donny McCaslin) را به خدمت بگیرد. این به آن معنا نیست که آلبوم “Blackstar” یک آلبوم Jazz است بلکه قابلیت های آلبوم وسعت پیدا کرده است. آهنگ های نمایشی، راک اینداستریال، آهنگ های رمانتیک آرام، آهنگ های پاپ فولک، حتی هیپ هاپ، همه این آهنگ ها در این آلبوم شلوغ، گیج کننده و گاهاً زیبا قرار داده شده اند. 

آهنگ “Blackstar” با ارائه یک داستان چندگانه بدبینانه، اندکی سحر و جادو یک ایده منطقی، انتظارات شما در مورد موارد غیرمنتظره در این آلبوم را برآورده می‌کند. در این اثر باید منتظر چیزهای غیرمنتظره و سحرآمیز بود. 

 ” Sue (Or In A Season Of Crime)” که در آلبوم سال ۲۰۱۴ او منتشر شده بود، در این آلبوم به یک شکل و فرم جدید ارائه شده است. اجرای ملودرام گروه بزرگ آن‌ها اکنون به یک ریتم درام اند باس هراسان تبدیل شده و فضای ناهنجار آن فضای وهم آور ترانه را بازتاب می دهد. آهنگ “Lazarus” آهنگی از دید توماس جرومی نیوتن خوانده می شود. نیوتن یک آدم فضایی به شکل انسان است که در فیلم ۱۹۷۶ «مردی که به زمین افتاد» دچار حس غربت زدگی شده و نقش او را David Bowie بازی می‌کند. در این آهنگ، زیر یک Groove پنهان که شباهت به آثار گروه بریتانیایی “Massive Attack” دارد، او غم و اندوه مردی را بیان می کند که به این زمان تعلق ندارد، زخم خورده و آسیب دیده از داخل است.

اما شاید شگفت انگیزترین بخش آلبوم مربوط به آهنگ ” Girl Loves Me” است. تونی ویسکونتی (Tony Visconti) تهیه کننده کارهای بویی آهنگ ” To Pimp A Butterfly” کندریک لامار خواننده هیپ هاپ آمریکایی را به عنوان یک عامل تاثیر گذار بر آلبوم “Blackstar” دانسته اما آیا این احتمال وجود دارد که بویی به رپر آمریکایی Young Thug  و  Future خواننده هیپ پاپ نیز گوش داده باشد و از آن‌ها الهام گرفته باشد؟

کارشناسانی که در پی شناخت بویی هستند خیلی جدی در تلاشند تا از آلبوم “Blackstar” رمز گشایی کنند. به راستی آلبومی که به تاریخ و افسانه های اسکاندیناوی، دوره جاکوبین در بریتانیا و موسیقی ترپ آتلانتا اشاره می کند چه مفهومی ممکن است داشته باشد؟ ظاهراً آهنگ آخر آن یک آهنگ آرام و موزون و سرزنده به نام «نمی توانم همه چیز را بدهم» (I Can’t Give Everything Away) است. حتی اگر این آلبوم یک مفهوم کلی داشته باشد  (با توجه به ناهمگونی عناصر آلبوم سخت است باور کنیم که چنین چیزی وجود دارد) باید نتیجه بگیریم که بویی نمی خواسته درباره آن به ما بگوید چرا که در آن صورت دیگر سرگرم کننده و پرهیجان نمی‌شد. 

آیا آلبوم “Blackstar” بازتاب بویی قدیمی است؟ خیر، و چنین قصدی هم در کار نبوده است. در واقع یکی از مواردی که می توانیم قاطعانه از این آلبوم مهیج، بی‌رحم و جادویی استنتاج کنیم این است که دیوید بویی علاقه بسیار زیادی به راک غیر متعارف دارد.

دیدگاه شما

جدیدترین رویداد موسیقی

0
روز
12
ساعت
31
دقیقه
10
ثانیه

ناصر چشم آذر

محل برگزاری: مرکز همایش های برج میلاد

0
روز
12
ساعت
31
دقیقه
10
ثانیه

رضا صادقی

محل برگزاری:

0
روز
12
ساعت
31
دقیقه
10
ثانیه

سیروان خسروی

محل برگزاری: مرکز همایش های برج میلاد

0
روز
12
ساعت
31
دقیقه
10
ثانیه

ماکان بند

محل برگزاری: سالن میلاد نمایشگاه بین المللی