رسانه نوا – هنوز مشخص نیست چطور و چگونه پای اشعار کلاسیک به دنیای راک فارسی باز شده است اما قطعا شهرام شعرباف و گروهش اوهام از پیشگامان این حرکت به حساب میایند. این کار موافقان و مخالفان بسیاری را همراه داشت و نظر مخاطبین نیز نسبت به این موضوع متفاوت است.
مدتی بود که با ظهور گروهها و خوانندگان جدید در عرصه موسیقی راک ایران، این موضوع به فراموشی سپرده شده بود و از ترانههای نوین به جای اشعار کلاسیک استفاده میشد اما اکنون گویی بار دیگر آثار شاعران صدههای گذشته به موسیقی راک فارسی بازگشته است. کاوه دولت نیا هنرمند جوانی است که به تازگی یک آلبوم موسیقی نسبتا متفاوت در ژانر موسیقی راک با نام “گل مرداب” به بازار عرضه کرده است. دولت نیا از شاگردان بابک میرزاخانی است. او هنر آهنگسازی و تنظیم را از یکی از برجستهترین نوازندگان گیتار الکتریک در ایران همایون مجدزاده آموخته است. “یار خاموش” نتیجه بیش از ۱۰ سال تلاش دولتنیا است که بعدها “گل مرداب” نام گرفت.
“گل مرداب” از هر نظر اثر متفاوتی است. با آنکه از اشعار کلاسیک در آن استفاده شده، اما عدم ترکیب و تلفیق موسیقی آلبوم با موسیقی ایرانی موجب شده تا ناب جلوه کند. از جنبه شعری این آلبوم بسیار غنی است چرا که نمیتوان بر آثار بزرگانی همچون حافظ و خیام خرده گرفت اما جای دارد که برای ترانه و خصوصا کلام در موسیقی راک وقت بیشتری بگذاریم. این موسیقی اصولا بر اساس کلام شکل گرفته و استوار است و از آنجایی که موسیقی کاوه دولتنیا، موسیقی خوبی است، اگر برروی ترانهها وقت بیشتری بگذارد و به زبان امروز مردم صحبت کند، شاید جای پرداخت بیشتری برای آثار خود ایجاد نماید. هرچند او “کویر” را خود شخصا نوشته است و این نشان از این است که او برای ترانه اهمیت خاصی قائل بوده (و سایر اشعار را نیز با فکر انتخاب کرده) اما باز هم گاهی جای خالی کلام راک حس میشود. در کل انتخاب اشعار بد نیست و خواننده توانسته با اجرای متفاوت خود، حس خود را القا کند.
نکتهی دیگر در این آلبوم استفاده از “دکلمه” است که در موسیقی راک کمی عجیب به نظر میرسد. این موضوع شاید از نظر تولید کنندگان آلبوم جالب باشد اما آنچنان که باید و شاید تاثیرگذار نیست و گهگداری حتی آزاردهنده است.
لحن، جنس و صدای خواننده مخصوص به خودش است. جنس صدایش شما را به دهه هشتاد میلادی میبرد. صدای خواننده نسبت به موسیقی پایینتر است و همین موضوع را قوت میبخشد. لحن خاص او در هنگام ادا و بیان کلمات و شیوه خوانش و تحریرها در این آلبوم منحصربفرد هستند. دور بودن از تکرار، جذب مخاطب میکند و از طرف دیگر وجه تمایزی نسبت به سایر آثار مشابه میشود.
نکته بسیار مثبت حضور نوازندگان مطرحی همچون همایون مجدزاده و رامین بهنا در برخی از قطعات آلبوم است. چیدمان قطعات آلبوم بسیار حساب شده، انجام شده است و طوری است که از شنیدن آن خسته نخواهید شد.
در پایان پیشنهاد می شود دولت نیا زمان بیشتری را صرف تولید آثار خود از حیث ترانه و محتوا نماید. همیشه آخرین انتخاب بهترین و مقرون به صرفه ترین انتخاب نیست.
دیدگاه شما